Pro MX Stage
MX-Brace logoOptiflex logo

 Venk Honda Team logo.

Hieronder een mooi overzicht van de vele rijders die in het verleden deel uit maakte van het door Henk Koster

van Venko Schilderwerken uit Hoogeveen gesponsorde VENKO HONDA TEAM

  Henk Koster Venko  Jan de Groot  Gerrit W

(Henk Koster – Jan de Groot – Gerrit Wolsink)

Gert AB Venko Team

Gert AB

 Greg Albertijn Venko Honda  Jacob Barth Venko Hnda

Greg Albertyn

Jacob Barth

 Martien vd Boer Venko  Leo Combee Venko Honda

Martien van den Boer

Leo Combee

 Marcel Conen  v Doorn Venko Team

Marcel Conen , 80 cc

Gert Jan van Doorn

 Marcel v Drunen  Theo Eggens

Marcel van Drunen

Theo Eggens

 
 Peter van Enckevort Venko Team  Edwin Evertsen Venko Team

Peter van Enckevort

Edwin Evertsen

 Henk Fraterman Venko Team  Klaas Hoogland Venko Team

Henk Fraterman 

Klaas Hoogland (Was de eerste Venko rijder.) 
 John Hensen Venko Honda  
Henk v Mierlo Venko Honda

John Hensen

Henk van Mierlo

  Moes

Jaco Moes

 Muller van Heek Venko Team

August Muller en Henk van Heek

   

 Venko - Yamaha logo

 

 

Henk Poorte Venko Honda

Henk Poorte

J.Pouwels Venko Team

Sjohn Pouwels

Martin Schalkwijk Venko Honda Team

Martin Schalkwijk

Simon Schram Venko Honda

Simon Schram

Erik Schut Venko Honda

 Erik Schut

Henk Seppenwolde

Henk Seppenwoolde

Mark Smits Venko Honda

Mark Smits

Dave Strijbos Venko Team

Dave Strijbos

Pedro Trachter

Pedro Tragter

Kees vd Ven

Kees van der Ven

 Micha Boy De Waal

Boy de Waal

Benny Wilken Venko Team  Benny Wilken Venko Tam

Benny Wilken

Wolsink Venko Team  Gerrit Wolsink Venko Team

Gerrit Wolsink

William Wopken

 William Wopken

Dinand Zijlstra Venko Team

Dinand Zijlstra. †

Venko Team 1991

Team foto uit 1991 met: Leo Combee /Jaco Moes/ Gert-Jan Van Doorn/Schut/

Marcel Van Drunen/ Greg Albertijn !


EINDELIJK BIJPRATEN MET VENKO BAAS HENK KOSTER. (DOOR HARRY V HEMMEN)

Henk Koster 2019

Met een feestje bij Henk Seppenwoolde thuis om 2018 af te sluiten kwam dit verhaal tot stand. “Jij komt toch ook? Wie zal ik nog meer uitnodigen?” Na enig nadenken hoopte ik dat Sep zijn oude teambaas Henk Koster zou kunnen overhalen tot een bezoek. Het was al zo lang geleden dat ik Koster voor de laatste keer ontmoette.

Henk Koster (74) was als een der eersten op het feestje aanwezig en zat pontificaal in de kamer met de gulle en luide lach, niks veranderd dus. “Ik ben erg slecht ter been maar ik wilde dit niet missen.” Het idee was om eerst een foto te maken, Henk omringd door een aantal van zijn Venko rijders uit die gloriejaren.

Onveranderd krijg je van Koster een rechtstreeks antwoord op een directe vraag hoe het gaat. “Met de gezondheid is het sukkelen maar ik heb net een van mijn laatste bedrijven verkocht.” En is het nu klaar? “Nou dat weet ik niet, ik kijk nog naar de overname van een bedrijf als de prijs goed is.”

Duidelijk werd meteen dat een 1 op 1 gesprek met Koster die avond niet zou lukken. De volgende morgen reden we daarom naar Hoogeveen en brachten een aantal uren door bij Henk. Na het overlijden van zijn vrouw is Liliane nu zijn partner en het werd een prettig gesprek. Zijn enige kleinkind bracht de kerstvakantie bij opa door. Later, tijdens de lunch, maakte de kleine een aantal rake opmerkingen die opa deed schaterlachen. Het Belgisch kenteken op een van Kosters snelle auto’s draagt de naam van zijn kleindochter, dat zegt genoeg.

JE KUNT NIET OM KOSTER HEEN.

In die jaren van het Venko Honda motocross en Enduro team stond Koster bijna net zo centraal in de aandacht als zijn rijders. Hij was ook een aantal keer zelf op de (Enduro) motor in actie te zien zoals in de Zesdaags van 1984 in en rondom Assen. Daar won het Venko Honda Team goud, de enige wereldtitel die het team binnensleepte.

Dat is opvallend want in onze gedachten was het Venko Honda Team vele malen oppermachtig. Dave Strijbos greep net naast de motocross wereldtitel voor het Venko Honda Team, een titel die hij een jaar later op Cagiva wel pakte. Greg Albertijn werd ook als Venko rijder opgepikt maar werd wereldkampioen in een JHK shirt. In die toptijd reisde ik veelvuldig samen met Henk Koster en zo kreeg ik meer weet van Kosters zakelijke instelling. “Ik heb met motocross altijd geld verdiend.” Duidelijker kan niet, sponsoring was voor Koster veel meer dan een uit de hand gelopen hobby!

Henk Koster (met Drentse tongval: “ik ben ja nooit naar school geweest”) begon als jongeling met de kwast in eigen hand. Werkte zich op als voorman en bouwde een imperium op dat niet alleen uit Venko Hoogeveen bestond. Dat schildersbedrijf bouwde Henk samen met partner Theo Wopken uit tot een bekendheid. Hun bedrijf deden ze na jaren van succes voor vele miljoenen guldens van de hand. Venko Schilderwerken onderhield projecten van overheidsinstellingen en grote firma’s als Shell. Koster nam elke wedstrijd belangrijke vertegenwoordigers van zijn opdrachtgevers mee. Een visje uitgooien om een grote vis te vangen heet dat in het zakelijk jargon. Als hij daarna bij hen langs ging om een nieuw contract te bespreken dan kwam zo’n deal snel tot stand.

We komen gedurende ons gesprek op een uitnodiging van lang geleden. “Jij moet es met me meegaan met de helikopter naar het REM eiland, daar zit een geweldige kok. Gaan we er paling eten, machtig mooi.” Dit is Henk Koster ten voeten uit. Het bewuste eiland was een platform in de Noordzee voor de zuid Hollandse kust waar in 1964 met TV Noordzee de basis voor de Nederlandse commerciële televisie werd gelegd waaruit later de TROS ontstond. Toen wij er een bezoek brachten was het een meetpost van Rijkswaterstaat en Venko klant. “Wij hadden er onze eigen mensen zitten waaronder die kok.”

Wie is eigenlijk Henk Koster? Ik kan het simpel uitleggen met een voorbeeld. Onbekend is wellicht de manier waarop Henk in die tijd in een buitenlands restaurant iets te eten vond wat hem aantrekkelijk leek. Taal is niet Henk zijn kracht en dus was de buitenlandse kaart een tikje gecompliceerd. Koster liep dan langs een paar tafeltjes en vroeg andere gasten of het smaakte. Met een beetje Duits en wat Engelse woorden kom je niet ver, zou je denken. Maar Henk Koster heeft een ontwapende charme waardoor niemand nee zegt. Hij is zelfs zo “brutaal” dat hij jaren geleden met zijn vrouw Hennie binnen liep bij het wereldberoemde drie Michelin sterren restaurant El Bulli bij Barcelona. Daar moest je minstens een jaar van te voren een tafel reserveren. “We komen eten,” legde Henk uit. Dat kon niet zomaar … “haal dan de baas er bij” … Om een lang verhaal kort te houden, eigenaar Ferran Adría had zoiets nog nooit meegemaakt en gaf het verzet uiteindelijk op en vroeg met hoeveel mensen? “Zes”, riep Henk die daarna nog vier mensen van de straat moest plukken maar hij had diezelfde avond wel een tafel in het neusje van de zalm onder de restaurants. Hiermee is duidelijk gemaakt dat Henk Koster niet snel met een ‘nee’ genoegen neemt.

VAN VOETBAL NAAR DE MOTOCROSS.

 Hoe Henk Koster in de cross verzeild raakte is al vaker genoemd. “Ik sponsorde de lokale voetbal club en zag op een crosscircuit Klaas Hoogland wel zo hard rijden en daar liep ik redelijk warm van. Op die manier ben ik er in gerold. Jij gaat voor mij rijden Klaas en dan zorg ik voor de motoren. Kees van der Ven reed ook nog met een Venko shirt en daarna kwam ik in contact met Bennie Wilken. Ik wilde naar de Grand Prix wedstrijden door heel Europa en via hem kon dat. Dat vond ik machtig mooi, ik deed de boodschappen, pakte de bus in en in de weekenden was ik de kok. Lekker op vrijdag naar de Grand Prix. Dat was voor mij, met een heel druk bedrijf, een prachtige uitlaatklep.”

En Bennie moest zijn best doen, deed hij dat ook?

“Bennie kon verschrikkelijk goed rijden. Chris van der Weide trainde hem en die zei: Wilken dat gaat het worden. Maar ja Bennie is het eigenlijk nooit geworden al trainde hij wel serieus met Chris. Hij had een geweldige start, kon een kwartier op kop rijden en zakte dan langzaam terug naar 2 of 3 of verder. Dikwijls gaf ik hem dan een schop onder de kont maar dat hielp niet. Het was een bijzondere man die altijd wel wat meemaakte. We gingen naar Italië geloof ik dat het was, ik zeg Bennie geef me je paspoort. Was ie vergeten en dus moesten we hem over de grens smokkelen. Beetje een slaper die Bennie. Gisteravond bij Seppenwoolde hebben we daarover nog zitten praten. Ik herkende hem eerst niet eens onze Benne. Ik zei nog Benne wat kon je toch geweldig rijden! We waren nog wel eens ondeugend in die tijd. Ik zei nog, Benne als we alles zwart op wit zetten dan krijgen we allebei de doodstraf hahaah.”

VENKO SAMEN MET HONDA EN JAN DE GROOT.

En daarna kwam het wereldberoemde Venko Honda Team tot stand dat uitgroeide tot een wereldspeler. Met er in de beste Nederlandse rijders in de cross en Enduro. Onder andere was daarbij betrokken Piet Nagtzaam, destijds de directeur van Honda Nederland en een prima kerel. Hoe kwam dat tot stand Henk?

“Tis al lang geleden hè maar ik denk via Jan de Groot die toen in de picture kwam en werd aangetrokken. Nagtzaam kwam altijd keurig de afspraken na en ze hadden een paar techneuten in huis zoals Jaap de Visser en Joop Sijses. Joop was er gisteravond ook bij. Die kerels konden veel regelen en Joop wist als bijrijder ook nog es onderweg veel te ritselen. We hadden altijd het beste materiaal. Over Jan de Groot is al zo veel gezegd. Die had een neus voor de beste rijders in de motocross en ook in de Enduro. Als Jan er achter stond dan gingen we er voor. Nette vent, een geweldige techneut en hij had het spul altijd onder controle. Een beste kerel Jan.”

Het blijft een moment heel stil ...

Met Joop Sijses nuttigde ik het ontbijt die ochtend na het feest bij Seppenwoolde en vroeg hem hoe verliep dat destijds. “Henk is Henk, ik ben nooit een afsluitende feestavond vergeten met alle rijders. We hadden van te voren afgesproken dat we niet verder zouden gaan met het zijspan team van August Muller. OK zei Henk. Hij nam die avond het woord en bedankte iedereen en zei op naar volgend jaar. En jij August moet er natuurlijk ook gewoon bij blijven. Ja zo dus.”

HENK KOSTER ALS ENDURO RIJDER

 Jij reed zelf ook Enduro’s Henk en je gaf nooit op.

“Ik ben inderdaad zelf op zaterdagen Enduro’s gaan rijden en het team werd met de Enduro rijders groter en groter. Hoe dat allemaal is gelopen weet ik eigenlijk niet meer. Vast wel omdat Jan en vooral Honda daar veel in zagen. De Zesdaagse kwam naar Assen (in 1984) en zo werd ons team een jaar eerder opgezet en naar de Zesdaagse in Wales gestuurd. Assen zou een succesvolle afronding moeten worden en dat werd het ook. Onze jongens werden daar wereldkampioen.”

“Zelf reed ik ook die Zesdaagse mee. Wat een modder was dat met al die sporen, toen heb ik wel wat keren naast de Honda gelegen. Aparte kerels die Enduro rijders, fanatiek ook. Gister had ik het daar nog over met Henk Poorte en die legde me uit wat ik verkeerd deed. “De voeten op de steunen houden en gas er óp.” Tsja wij stepten maar wat met de benen hè. Ik reed de Zesdaagse trouwens wel uit. Onderweg ontmoette ik elke dag ergens een mannetje die in een schuur mijn motor onder handen nam. Dan moest ik zogezegd op de pot en daarna stond ie weer klaar, machtig mooi toch."

Later heb ik ook nog es in Tunesië de Djerba Rally gereden, toen was ik er klaar mee. Ik moest boven mijn krachten rijden want ik wilde de mannen van onze ploeg niet uit het oog verliezen en in het donker aan het zoeken raken. Het gevaar lag op de loer en daar werd ik me toen heel bewust van.”

Als het om de gevaren en risico’s gaat komen we opeens over twee van de Venko rijders te praten. Henk Seppenwoolde verloor een deel van zijn voet en Henk van Mierlo raakte zelfs in de rolstoel. “Daar ben ik lang ziek van geweest. Daar ben ik zo van geschrokken. Beste kerels en ik heb nog wel wat contact gehouden maar met Van Mierlo heb ik het niet goed gedaan. Zijn ongeluk heeft mij erg aangegrepen. Ik wist er ook geen raad mee, zo moet ik het zeggen.”

Als je niks vraagt kom je niet achter de feiten dus wat stopte Venko er in? Henk is op sommige punten een open boek en me dit keer te snel af als het om de Venko sponsoring ging. Hij komt zelf met de uitleg.

“Ah het Venko Honda Team zag er allemaal heel indrukwekkend en goed verzorgd uit. Sommige mensen kregen de indruk dat we met Venko een hele grote sponsor waren maar dat viel wel mee hoor. Ik denk dat wij er een tweeëneenhalf, drie ton in stopten. Als ik daar de relaties bij tel die ik op de GP en NK wedstrijden uitnodigde dan kwam het in totaal op iets van een half miljoen gulden. Anderen betaalden eigenlijk een duur kaartje als sponsor en zaten zelf op de tribune en deden verder niets.”

“De manier waarop wij werkten, met de investering in ons team, dat opende deuren. De kosten kwamen via contracten voor Venko Schilderwerken altijd weer terug. Overal in Nederland zag je onze busjes. Wij hadden machtig veel werk, in de piek wel voor een zeventig, tachtig miljoen per jaar. Ik heb altijd gewonnen aan de cross. Via Berry Zand Scholten, Hans de Bruijn en anderen stonden de kranten vol met Venko Schilderwerken. Jarenlang schreven de bladen over ons en ook op de TV kwamen we volop in de publiciteit. Iedereen was ons goed gezind.”

DAVE STRIJBOS GRIJPT NET MIS.

 Het Enduro succes is al genoemd. In datzelfde jaar 1984 werd de tot dan nauwelijks bekende motocrosser Davy Strijbos opgenomen in het Venko Honda Team. Bij de eerste 125cc GP in Italië – die Kees van der Ven won met een dubbele zege - stond Davy meteen in de schijnwerper met een 6e en een 4e plaats. Een week later won Strijbos de Nederlandse 125cc GP in Stevensbeek en werd zesde in het WK.

“Ja dat was geweldig mooi, ik was er elke wedstrijd bij en zo ben je niet alleen sponsor maar wordt je ook fan. Die Strijbos was er een, een geweldige rijder die kon wereldkampioen worden. Elke weekend waren we er bij met onze gasten. Zeker twee dagen per week was ik druk met het team.”

In 1985 streed Dave Strijbos voor de wereldtitel die met 2 Grand Prix in zuid Amerika beslist zou worden. Hij ging er heen met 5 punten voorsprong op Pekka Vehkonen. Een groep van 13 Hollanders (o.a. Pers, WP team, jurylid Wolsink) beleefde die trip mee.

Henk Koster was er uiteraard ook bij, na de WK titel Enduro stond nu de 125cc motocross wereldtitel op de rol. De vrijdag voor de wedstrijd nodigde Henk mij uit in zijn kamer. Opende de koffer en haalde er twee T-shirts uit: Venko Honda Team - Dave Strijbos Wereldkampioen. “Doe die shirts weg Henk, dit is de goden verzoeken,” zo reageerde AD verslaggever Hans de Bruijn die er tevens bij was. Strijbos greep in die twee GP’s in Argentinië en Brazilië naast de titel door slechte uitslagen in de eerste van de twee wedstrijden. Oorzaak? Lekke banden in beide manches van Salta. Vehkonen stond na Brazilië met 9 punten meer dan Strijbos in de WK trui!

Henk hoe beleefde je die beslissende trip?

“We hadden alles voorbereid want het zag er naar uit dat het zou gaan lukken. Vandaar die shirtjes. Het was spannend en spectaculair. Maar het werd een grote teleurstelling. We reden dat jaar en het jaar erna met Gert Jan van Doorn in de kwartliter top 3 mee. Ook Pedro Tragter scoorde een derde plaats in de 125cc in 1988. Maar ja Strijbos’ wereldtitel zou een kers op de taart zijn geweest.”

Ik herinner me dat we de vrijdag voor de race in Argentinië wat in het binnenland in de buurt van Salta rondtoerden. In ‘the middle of nowhere’ stond een vrouwtje te koken buiten een schuurtje, meer was het niet. “Laten we daar eens gaan kijken,” riep Hans de Bruijn. "Nee laten we dat niet doen, straks worden we nog overvallen," riep Henk. We stapten toch uit en mochten bij de vrouw binnen kijken hoe ze daar leefden als gezin met vier kinderen. Even een blik in een totaal andere wereld.

Niet de titel winnen na de pech in Salta dat was een zwaar gelag, hoe lang ben je daar ziek van geweest Henk?

“Niet lang, ik denk een dag of drie. Het is net als met een zakelijke deal, je gaat voor de winst en soms verlies je. Je moet het snel loslaten. Zo ben ik gewoon, al lag ik s ’nachts wel eens wakker. Ik had altijd prima kerels om me heen en mijn vrouw Hennie was een enorme steun. Het jammere was dat Dave een jaar later op Cagiva reed, nou ja zo gaat dat. Hij en Jan Witteveen (Cagiva teambaas) waren al wel aan het vrijen.” Het verduidelijkt de zakelijke benadering door Koster als het gaat om het Venko Honda Team.

Eind 1989 stopte het Venko Honda Team en bij Seppenwoolde sprak onze hoofdpersoon na jaren weer eens met een deel zijn mannen. “Het Venko Honda Team stopte en dat had niets met de zaak te maken maar denk meer met mijn gezondheid want ik raakte flink in de lappenmand. Ah ik ben er al jaren uit en zag die kerels nooit weer. Bij Henk heb ik ze allemaal kunnen spreken. Ik had hem beloofd dat ik zou komen. Ik twijfelde of ik wel zou gaan maar ben blij dat ik het gedaan heb. Het was machtig mooi.”

Dank Harry voor dit geweldige verhaal.

Je vindt foto’s van alle Venko Honda Team rijders op de site van Jan Müller:

https://www.motocrossadvies.nl/Venko.htm


Met dank aan Casper Soeter die een groot deel van deze foto's heeft verzameld op zijn

FB pagina over het Venko Honda Team

Bezoek ook eens zijn FB pagina "Casper Motocrossprogrammaboekjes Soeter"


MX Boek

Klik op het logo hieronder om uw MX Boek hier rechtstreeks te bestellen!

Bestseller logo

Verder naar de MX Fotobox 

 E-mail: motocrossadvies@ziggo.nl # Copyright © 2000 MX Adviseur: Jan Müller